کد مطلب:37945 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:12

گنجینه پرسمان » اهل بيت

در ضمن كساني كه به كربلا ميروند، آيا امكان دسترسي به تربت مقدسم امام حسين(ع) را دارند؟

آيا عمل صالح تنها شرط كافي براي رسيدن به مقام قرب الهي است؟

براي پاسخ به اين سؤال بايد چند مسئله را مورد توجه قرار داد:

1 - انسان موجودي است داراي اختيار و هدف از آفرينش انسان آن است كه اين موجود با اختيار خود راه سعادت و خوشبختي را انتخاب نموده و به كمال و سعادت نائل شود، اما اختيار در جايي است كه هم راه سعادت و خير هم راه شقاوت و شر براي انسان فراهم باشد، پس خداوند هر دو راه را در اختيار انسان قرار داده تا انسان هر يك از آن دو را كه اراده كرده، انتخاب نمايد و در ضمن راه حقيقت و سعادت را نشان داده است. انا هديناه السبيل اما شاكراً و اما كفوراً.(1)

بنابراين، اختيار و انتخاب انسان و باز بودن مسير راه انسان يك سنت و قانون الهي است و سنت الهي تغيير و تبديلپذير نيست فلمن تجد لسنّة اللّه تبديلاً و لن تجد لسنّة اللّه تحويلاً.(2)

2 - خداوند هر چيزي را با اسباب و علل خود به انجام ميرساند و در جهان طبيعي و مادي، با اسباب و علل مادي تحقق ميبخشد، يعني بيمار را با استفاده بيمار از دارو شفا ميدهد و انسان را با فعاليت و كار او روزي ميدهد و...

هم چنين در موضوع مورد نظر، كافران و ظالمان را به دست مؤمنان نابود ميكند و اين مسئله نيز از سنتهاي الهي است كه در آيات بسياري به آن اشاره شده است مانند آيه ... يعذّبهم الله بايديكم(3) و اينگونه نيست كه خداوند مستقيم و بدون در نظر گرفتن اسباب و عللي كه خود قرار داده است، انجام دهد و به عبارت ديگر نقض سنتها و قوانين خود كند.

بنابراين اولاً خداوند راه دشمنان را باز نگه داشته تا مسئله جبر بر هدايت لازم نيايد و ثانياً نيروهايي را براي مقابله با دشمنان قرار داده و آن نيروها، انسانهاي مؤمن به خداوند ميباشند و نشانه آن اين است كه همچنان ايمان به خدا و دين الهي وجود دارد و علي رغم تمام تلاش دشمنان براي نابودي آن از بين نرفته است، پس خداوند راه مقابله را در پيش گرفت، اما از راه اسباب و علل خاص خود و اگر انسانها ايمان داشته باشند خداوند به آنها وعده نصرت و ياري داده است و البته خداوند سرنوشت هيچ گروهي را تا خود نخوا هند تغيير نخواهد داد. ان الله لا يغير ما بقوم حتي يغيروا ما بانفسهم.(4)

پينوشتها:

1 - الانسان (73) آيه 3.

2 - فاطر (35) آيه 43.

3 - توبه (9) آيه 14.

4 - الرعد (13) آيه 11.